BÜYÜ
Duydum!
Şeytan dağındaki mağarada
Bir büyücü kadın yaşarmış
Aşka inanmayan taş kalplileri
Büyüler, büyüler de kara sevdalı yaparmış
Yüreğimde yenilginin acısı
Düştüm şeytan dağının yoluna
Az gittim, uz gittim derken
Bir akşam üstü vardım o büyücünün yanına
Dedim; bir halden bilmeze düştüm
Al bütün varımı yoğumu
Bir büyü yap da anlasın şu kız sevdanın ne olduğunu
İki yürek oydu iki taştan, koydu bir kutuya
Üç vakit sonra gel diye seslendi bir kör kuyuya
Tam üç yı,l üç ay, üç gün bekledim
Bir akşam üstü çaldı kapımı
Bilseniz ne hale düşmüştü o, kendini bilmez deli dolu kız
Kara gözlerinde kara gecelerin sevdası vardı
Kapandı ayaklarıma sev beni sev diye ağladı
Git dedim, istemiyorum artık
Biraz da sen öğren ağlamasını
Karanlık geceler boyunca
Duy bir yol yalnızlığının kahreden acısını
İnanmayın dostlar inanmayın
Ne büyücü var meydanda ne de büyü
Yıllardır kendimi avutmak için uydurdum
Bu yaşanmamış öyküyü..
